sayfa içeriği.
SINIRLARI
1-Karacaören Köyü ile,Yılanlı Dere,Bambul Koyağı,Kara dere Koyağı, Sarıkaya, Akdere, Tilkilik,
2-Demirbel Köyü ile : Koca Koyak Bucağı;
3-Oynağan Köyü ile : Çökek Koyağı,Kayalık, Bakırcı burnunda Hasan Onbaşı Tarlası,
4-Uzun pınar Köyü İle ; Kuş Boklu Kaya,Boğaz Nal döken , Sakalar ,Kuz Gediği,
5-Kulak Köyü ile : Kara seki tepesi, Yamanlı Kuz Gediği, Akça Ova Kuz Gediği, Taşpınar Gediği,
6- Balçıkhisar Kasabası ile : Deve Çukuru, Avlağı gediği,
7-Çiçek tepe Köyü ile : Kızıl Eşme Gediği, Gök dere Gediği, Mezarlık, Paşa Gediği, Çiçek tepe Çeşmesi, Canavar Taşı, Kız Kapanda Kanlı Dere, Kuz Ören Deresi, Kara Çamur Boğazı, Geyik Yuvası, Üç kuyu ve Ak taş ile Sınırlıdır.
8- 19.03.1936 Tarih ve 167/127 Sayılı Karar ile tespit edilen Karaadilli Sınırlarıdır.
9- Karaadilli Belediyesi sınırlarını gösterir Kroki 31.01.1995 tarih ve 138 Sayılı Afyonkarahisar Valiliği İdare Kurulu Kararınca tastik edilmiştir.
Yapılan tetkiklerden halkın geleneklerine çok inandıkları anlaşılmaktadır. Halkın ekonomik olarak daha iyi hayat seviyesine çıkması ancak eğitim ile kalıcıdır.
1-Ortalama ailede Kişi Sayısı 6 Kişidir.
2-Kadınlarda erkeklere oranla tarımı Ziraat İşlerinde fazla Çalıştıkları dikkati çeker.
3-Akrabalık bağları halk arasında çok kuvvetlidir.
4-Karşılıklı Yardımlaşma ve İmece gelenekleri hala sürmektedir.
1-Karaadilli’ nin doğusunda Oynağan Ovası, Güneyinde dede Tepeleri, KJuzey ve Batısında Karaadilli Ovası olup, Kasaba dede Tepesinin Kuzey eteğinde Karaadilli Ovasına bakan yamacında kurulmuştur.
2-Karaadilli Ovasının doğusunda baba geçidi tepesi, Kuzeyinde topaç dağı, Batısında Hasanlı Dağları vardır.
3-Mevkii ve Yüzölçümü ; Karaadilli nin Doğusu: çay-Batısı : Dinar-Kuzeyi: Şuhut, Güney Kısmında Isparta nın Senirkent İlçesi vardır.
4-Yükseklik : Kasabanın deniz Seviyesinden olan yüksekliği 1150 metredir.
5-En Yüksek Kot : 1140 Metre.
En Düşük Kot : 1090 Metredir.
6- Rakım : 1140 Metredir.
7-Kasaba 38 derece 20 enlem ve 30 derece 36 Boylamı derecelenmektedir.
8-Nufusu
YILLARA GÖRE NÜFUS BİLGİLERİ
1965 Yılı : 2289
1970 Yılı : 2610
1975 Yılı : 3172
1980 Yılı : 2772
1985 Yılı : 4511
1990 Yılı : 4509
1997 Yılı : 7264
Kişi Nüfusu na Sahip bir beldedir.
9-Akarsular : batı Doğu yönünde Kasabanın 8 km. Batısından geçmektedir. Bu derenin suları Yılın Kurak aylarında bir hayli azalmaktadır.
10- Göl yok.
11- ekonomik Durum : Karaadilli nin Başlıca Gelir Kaynakları tarla Ziratı ve Hayvancılık en önemli tarla mahsulleri ise Buğday, arpa, ayçiçeği, Nohut, Burçak, mercimek, ve Haşhaş, son yıllarda meyvecilik olarak Vişne ve bir hayli artmıştır. Sulu tarım ile Yaklaşık 500 Hektar pancar, patates, ve soğan yetiştirilmektedir.
1-Zemin etüdü : Karaadilli nin güneyinde üst karetese greleri, Kasaba içinde kuaterner’in Alüvyal Birikintileri , Kuzey ve Kuzey Batıda Jura- Kretase kalterlerinden meydana gelmiş bir arazi üzerinde oturur. Dördüncü zaman arazisini Kum –Çakıl –Mil ve Killi tabakalar meydana getirdiği gibi bu seviyenin en üstü 100-150 cm.kadar canlı topraktır.
2-Su durumu :
( Yer altı Su durumu ) Kasaba içerisinde yer altı su durumu ; su napı 10 metre dir. 6 adet sulama kuyusu vardır. 2 adet içme su kuyusu ve iki adet su deposu vardır. Yeni açılan 1 adet içme suyu kuyusu mevcuttur. Kaynak suyuna ait 1 adet içme suyu deposu mevcuttur.
Ortalama Günlük yer altı suları 150-250 metre derinlikten çıkmaktadır. Saniyede ortalama olarak 25 ile 30 litredir. Bütün konut ve iş yerlerinde su vardır.
İçme suyu ; Bambul yaylasından gelen su ve Kuyu suyundan sağlanmaktadır. Yeni açılan İçme suyu kuyusu ile içme suyu sorunu ortadan kalkmış olacaktır.
3-Deprem Durumu ; Kasaba 1 inci derecede deprem bölgesi içindedir. Bu zamana kadar hafif çapta depremlere rastlanmıştır.
4-Heyalan Durumu : yer kayası vuku bulmaz.
5-Seylan Durumu : Bambul deresinden gelen seller yağışların arttığı mevsimlerde görülmez büyük çapta olmaz.
6- Kasabada inkişaf sahasının Jeolojik etüdü; kasaba Kuzey Kesimlere doğru inmektedir.
1-Mevsimlere göre Maksimum ve minimum ışığı : Yaz Maksimum ; 30 Derece, Yaz Minimum : 16 derece, Kış Maksimum : 8 derece, Kış Minimum : 10 derece .
2- Yıllık ortalama ve minimum nem incelikleri ; Yıllık ortalama nem inceliği ( % ) i- Yıllık minimum nem inceliği ( %) 10 ,Yıllık Yağış ,Maksimum yağmur inceliği (mm) : 350 Kar , Yılda yağan karın en çok kalınlığı (cm) : 40 Karın yerde toplam kalış süresi ( gün ) 3-5 (Münferit sürelerin toplamı,)
3-Mevsimlerde en hızlı esen yel ve egemen yel yönleri : İlkbahar ; Güney, Yaz: Güney batı, Sonbahar ; Batı ve Kış mevsimlerinde Kuzey den eser, Zeminde maksimum don derinliği (cm) ,30 İklim durumu şartlarına göre yapıya elverişli sürenin başlangıç sonuç ve tarih süreleri : Mayıstan ,Kasım sonuna kadar
4- Kış ayları ortalama ; 3-3,5 Derece, Yaz ayları ortalaması . 16 derecedir.
5- Yaz ve Kış ortalanması ısı farkları : 16 derece dir.
6-Gece Gündüz ısı farkı 8 derecedir.
7-Kış ayları lodos , yaz ayları poyraz hakimdir.
8-Senevi ortalama başlangıç : 895 mb. Dır.
9-Senevi ortalama nem % 61 dir.
10-Yıllık ortalama yağış miktarı 550 mm. Olup toprağa 25-30 cm. nüfuz eder.
11-Yağan kar miktarı en çok ortalama kar ile örtülü günler sayısı 27 gündür. En çok 30 gündür. 1 haftada erimekte olup, Kasaba içinde : 2 Ovada : 25 cm. dağ ve eteklerinde : 50 cm. kalınlıkta olur.
12-Donun toprağa nüfuzu en az : 30 cm. en çok 40 cm. olup, 8 gün devam eder.
1-Mesire yoktur. Membalar 10 Km . Güney batıdaki Bambul yaylası ile 6 km. Batıdaki Paşa gediği mevkilerinde olup, bu günkü içme Suyu bu iki membadan temin edilmektedir.
2- Baraj yapmaya müsait bir yer olmadığı gibi köprü yaptırmayı icap ettiren yer yoktur.
1- İlköğretim okulu ve Lise vardır.
2-İlköğretimde okuyan öğrenci sayısı 535-600 Kişi arasındadır, Lisede Okuyan örgenci sayısı 150 ile 250 Kişi arasındadır. Bu Her yıl değişmektedir.
3- İlk öğretim okuluna ve Lise Müdürlüğüne ait Öğretmen lojmanları mevcut değildir.
4- Okullarda Eğitim vermekte olan öğretmen sayıları kimi zaman yetersiz kimi zaman yeterli gelmektedir.
5-Her iki Okulun Hizmet Binaları Mevcut olup Eğitim ve öğretime cevap vermektedir.
6-Kasabamızda kapalı spor salonu mevcut değildir.
7-Eğitim ve öğretim Okullarında Resmi Binalarda ısıtma sistemleri kalorifer sistemlidir.
8-Okulların Bahçeleri öğrencilerin oyun oynamalarına yeterli gelmektedir.
1- Sağlık Hizmetlerine cevap verecek nitelikte sağlık ocağı mevcuttur. Sağlık Ocağında görev personel durumu yetersiz olup, Yetersiz personele karşı İşlek bir yol üzerinde olmasına rağmen günün 24 saatinde cevap vermektedir.
2- Kasabanın Genellikle Ölüm Ortalama yaşı 60-65 dir.
3- Sağlık Hizmetleri için Kasabamızda Kaplıca yoktur.
1-Kasabamız Çiftçileri Yıllık olarak Buğday, Arpa,Mısır, haşhaş, Mercimek,Nohut gibi Kuru Tarım ile uğraşmaktadır.
2-Sulu tarım için Sulama Kuyuları Mevcut olup Kasabanın Arazisinin sulanmasında yeterli değildir. Sulama Sahası içinde kalan arazilerde Çiftçilerimiz Şeker pancarı, Patetes, Soğan yetiştirilmektedir.
3- Kasabanın meyvelik olarak Ağaçlardan Vişne , Kaysı, Badem, ve yeni yeni Kiraz, elma ağaçları dikilmektedir. Mevcut olan ağaçlardan genelde Vişnecilik önde gelmektedir.
4- Kasabanın Tarım amaçlı olarak kullanmakta olduğu arazi toprağı tarıma elverişli ve verimlidir.
1-Üreciler tarafından üretilmekte olan Buğday ,Arpa vs. Ürünler T. M. Ofisine satıldığı gibi, Tüccarlar ada satılmaktadır.
2- Kasaba Halkı Geçimini Tarım ve Hayvancılık ile sağlamaktadır.
3- Kasabamız içinden geçmekte olan Turizm yolu ile çevre il ve ilçeler ile bağlantısı geniş olup, işlek bir yol üzerinde olmasına rağmen Komşu Kasabaları ve Köyleri geniştir.
4- Kasabamızda şu anda üretim yapmakta 2 adet Büyük çaplı Un fabrikası mevcuttur. 6 Adet marangoz Mobilya dükkanı mevcuttur, 2 adet kasabamız sınırları içinde akaryakıt İstasyonu vardır.Ayçiçeği yağ Fabrikası mevcuttur. Kasaba içinde İnsanların eğlenebileceği ve alış veriş yapabileceği her türlü ihtiyaçların karşılandığı yaklaşık olarak 150 ile 200 adet esnaf mevcuttur.
Bu Fabrikalarda İnsanlarımız Çalışmaktadır.
Her gün Kasabamız ile İlçemiz arasında 10 sefer Belediye Otobüsleri Gidip gelmektedir. Kasabamız ile İlimiz Sınırları içinde Bulunan İlçelere Dinar , Çay, İlçelerine Günlük Ulaşım sağlanmaktadır. Aynı zamanda Günlük olarak Doğu Arabalarında Büyük otobüsler işlemektedir. Yine Kasabamız İle Sınırlarımız ile sınırlı olan Isparta iline bağlı Senirkent İlçesi ile ulaşım gündelik sağlanmaktadır.
KARAADİLLİ KASABASI GEZİSİNDEN ANEKTODLAR
Dedem, Köşkerzade Ahmet Rüştü efendinin yaşadığı eski yaşam alanlarını ziyaret ederken bir anda kendimi düşsel zaman girdabının içinde buldum sanki…
İçimi kaplayan buruk bir sevinci yaşadım ansızın…Özlemle gezmek istedim , sanki bir zaman tünelinden açılan, acayip bir kapıdan girip de,dedemle görüşmüş gibi oldum ansızın…
Eski Karaadilli köyünün bulunduğu alana doğru yalnız gezmeye çıktım sessizce.Yolda Karaadilli kasabasından bir arkadaşa rast geldim ve sordum gayri ihtiyari:
-Eski köy yerine nasıl gidebilirim?dedim sessizce.Kısaca dedem Köşkerzade Ahmet Rüştü efendiden bahsettim ve hikayesini anlattım.Karaadilli köyünden rastlaştığım arkadaş da bana eski köye nasıl gidebileceğimi tarif ederek anlattı ve sıkıcada tembih etti:-Sakın yoldan başka tarafa sapma daima sağdan diye yolu tarif etti.
Bu arada Karaadilli köylü ile aramızda kısa süreli de olsa bir sohbet başladı.Sohbetimiz ayaküstü derinleşerek devam ederken anlatmaya devam ediyordu:
-Hatta geçenlerde Kayserinin Develi ilçesinden de birileri gelip,dedelerinin mekanını ziyaret ettiler diye de ekledi.
Bugünkü Develi ilçesindeki halkın da Karaadilli kasabasından göç eden insanlardan oluştuğunu ve ören yerleri ile ev kalıntılarının hala bulunduğunu anlattı.
Bu arada bana bildiği kadarı ile eski Karaadilli köyünün yukarıdan aşağıya nasıl taşındığının hikayesini de anlatmaya başladı.
Karaadilli Köyü 1905-1915 yılları arasında aşağı kasabaya (şimdiki yerine)taşındıktan sonra 1960′lı yıllarda eski Karaadilli köyündeki eski ev kalıntıları ile aşağıda kasabanın içinde bulunan iki mezarlığın birlikte yıkılmış olduğu bilgisini verdi.Kendisinin aşağıdaki mezarlıkları hayal meyal hatırladığını anlattı.Hatta ve hatta mezarların kaldırılışı sırasında gördüklerini…
Anlattığı dehşet dolu manzaralar adeta gözümde canlandı.Ben uygun kaçmayacağı için detaylı olarak dinlediğim bu mezar tahliyesi hikayelerini anlatmayı es geçiyorum müsadenizle.Bu arada belirteyim ki aynı sahneler kendi memleketim olan Uluborlu ilçesinde de yaşanmış ve aynı dehşet görüntülerini yaşayan canlı şahitlerinden dinleyerek ürpermiştim.
Hatta kendim de şimdiki Uluborlu ilçesi Musluk mevkiinde bulunan jandarma karakolunun önünde yapılan bir kanalizasyon kazısı sırasında kepçelerden dökülen iskelet parçalarına şahit olmuştum.O zamanlar 12-13 yaşlarında bir çocuktum ve bu bölgenin eskiden Uluborlu yukarı kasabada iken aynı Karaadilli kasabasında olduğu gibi mezarlık olduğu bilgisini anlatmıştı büyüklerim. Eskiden mezar olan ve daha sonra kaldırılan mezarlıkta,belki nesilleri kesildiği için veya belkide unutuldukları için nakledilemeyen mezarlardaki iskeletleri görmüş ve üzüntü ile izlemiştim, kanalizasyon kazısını…Tabiî ki bu çıkan iskeletler mutlaka bu memlekette yaşamış olan senin yada benim ecdadımın aziz naaşı idi ve o zamanki çocuk kalbimde çok derin teessürler yaratmıştı.Aynı his ve duyguları yeniden büyük bir üzüntü ile yeniden yaşamış oldum dinlediklerimle.
Her neyse az da olsa duygulandım herhalde bu satırları kaleme alırken.Ama hayat yine de devam ediyorken yine de düşünmeden edemiyorum kendimce.Hem yukarı karaadilli köyünden şimdiki Karaadilli kasabasını izliyorum hem de düşünüyorum sessizce.Kendi kendime diyorum ki:
-Bir gün elbet bizde ölüp toprak olacağız.Acaba bizim de mi mezarlarımız böyle tarumar edilecek?Bizim de mi?diye sessiz hıçkırıklara kapılıyorum sessizce.Acaba o mezar sahipleri sağ iken hiç akıllarına getirmişler miydi öldükten sonra bir mezarlarını dahi olmayacağını? Gözlerim yaşarıyor ve sessizce ağlıyorum eski Karaadilli köyünden yeni Karaadilli kasabasına bakarken.
Herneyse Karaadilli kasabasında görmüş olduğum arkadaşın anlatımları ile Karaadilli kasabasının yukarı köyden aşağıya taşınmasını anlatmaya devam edeyim.
Karaadilli kasabasından arkadaş bu arada Yukarı Karaadilli köyündeki evlerin enkazının traktörle sürülmek sureti ile tamamen kaldırıldığını ve yukarıya eski kasaba alanına gitsem dahi hiçbir şey göremeyeceğimi anlattı .Anlattığına göre eski Karaadilli köyünün yıkıntıları traktörlerle sürülmek suretiyle tüm enkaz kaldırılmış ve hatta o sene de eski köy alanına fiy ekilmiş.Bu arada ben yinede dedem Köşkerzade Ahmet Rüştü efendinin yaşamış olduğu alanı, boş olduğunu ve eskiye dair hiçbir iz kalmadığını öğrenmeme rağmen, bir an önce ziyaret etmek isteği duyuyor ve adeta içim içimi yiyordu.
Gösterilen dağ yolundan hiçbir yere sapmadan sadece ve sadece yol ayırımlarından sağa doğru gitmek sureti ile eski köy alanına ulaştım.
Üzülerek gördüm ki şu anda eski Karaadilli köyünün bulunduğu alanda sadece ve sadece çam ağaçları ile badem ağaçları dikilmiş olup eski kasabadan hiç bir iz kalmamış.
Oysa ki dedem Ahmet Rüştü efendinin yaşamış olduğu eski karaadilli köyünün yerleşim alanının Karaadilli kasabası halkınca da önem taşıması gerektiğini düşünüyordum.Çünkü kasaba halkının dedeleri ve ataları da bu eski köy alanında yaşamışlardı…
Sadece ve sadece benim dedem değil ,onların da dedeleri bu alanda yaşamıştı.
Dedem Köşkerzade Ahmet Rüştü Efendinin yaşamış olduğu eski Karaadilli köyünde şimdi, sanki dedem Köşkerzade Ahmet Rüştü efendi ile birlikteymişim gibi mutlu bir şekilde boş olan ,köy alanını gezdim.Saatlerce tepeden Karaadilli kasabasını seyrettim büyük bir hüzün ve büyük bir zevk ile…
Yıkılan Karaadilli köyünün evlerinin enkazı sürülmek sureti ile tamamen yok edilmişti.Karaadilli kasabasında eski dönemlere ait hiç bir iz ve kalıntıya da çok aramama rağmen rastlayamadım.Ama yinede bazı yerlerde ev enkazlarının sürülüp düzlenmiş olsa bile yinede kalıntılarına rastladım.İnanın görmüş olduğum bu birkaç taş yığını dahi beni mutlu etti.Hatta köyün girişinde yol ayırdımında görmüş olduğum ve dedemin de su içtiğini düşündüğüm su kuyusu dahi beni mutlu etti.
Ama yinede eski Karaadilli köyünün sakinlerinin çocukları olan ;şimdiki Karaadilli kasabasının sakinlerinin arasında ,hiç bir ilişkisi yokmuş gibi yok edilmesini, doğrusu çok garipsedim.Her ne kadar enkaz kaldırılmış olsada yine de yukarı köyde muhafaza edilmesi gereken birkaç bina olmalıydı diye de düşündüm sessizce.Ecdadın hiç mi korunması gereken bir yapısı,Camid,medresesi v.b.sosyal binası yoktu muhafaza edilebilecek…
Eski Karaadilli köyünün kurulduğu alan, konumu itibari ile hakikaten çok güzel bir yerde kurulmuş…
Eski insanların zevkine hayran kalmamak mümkün değil.Çok güzel havadar bir yerleşim alanı,eski Karaadilli köyünün alanı.Şöyle kuş bakışı etrafıma bakıyorum tepeden…Tarif edilmez duygular içindeyim adeta.
Eski Karaadilli köyünün bulunduğu alan , sanki etrafı korunaklı bir şahin yuvası ,mutluluk şahikası gibi geldi bana.
Eski köy alanı boş olmasına rağmen o kadar güven verici ve zevkli ki anlatamam…Eskilerin yaşam kültürünü takdir etmemek imkansız.Elbette dedeler çevredeki o zamanın şartlarını göz önüne alarak burayı en uygun yerleşim birimi olarak gördükleri için , kendilerine yerleşim alanı olarak seçmişler diye düşündüm.Dedelerin gözü ile çok haklı ve doğru bir tespit.O günün şartlarında yerleşim alanı olarak ,hakikaten çok uygun bir konumda ,eski Karaadilli köyünün yerleşim alanı.Bir anda kendi memleketim geldi aklıma…
Benim şimdiki memleketim Uluborlu ilçeside aynı…Büyüklerin söylediklerine göre Uluborlu ilçeside 7 defa kaleden yani eski kasabadan ovaya inmiş ve çıkmış…Elbette ki Uluborlu ilçesinin de 7 defa ovadan kaleye çıkıp inmesinde hikmetler saklı.her güzelliğin bir bedeli ve ayriyeten de safası var.
Her neyse konumuza dönelim.Karaadilli kasabası şu anda konum olarak da güzel.Fakat yinede iddia ediyorum ki yukarı köyün alanı da yine göz ardı edilmeden değerlendirilmeli diye düşünüyorum.
Belki bir park ve piknik alanı olarak veya mesire alanı olarak.Hakikaten manzarası ile çok güzel bir alan ,eski yukarı Karaadilli köyünün yerleşim alanı.
Ne dersiniz sizlerin dedelerinin de yaşam alanı olan bu güzel mekanı içimizde yaşatalım sonsuza değin,unutulmasın.
Zihnimde eski köy alanından aşağıya kuş bakışı seyre dalmışken, içimden geçenleri paylaşmak amacı ile kaleme aldım bu satırları…
Ama yine de beni affedin beni…
Amacım asla kimseyi kırmak değil bu satırları kaleme alırken.Sadece ve sadece içimden geçen duyguların,belkide biraz fırtınalı bir şekilde esmesi ve eski Karaadilli köyünden en ufak bir kalıntısının dahi günümüze ulaşmamasına olan üzüntüm.
Öylesine geçmişe boş vermişliği içimde hissettim ki ,geçmişimize adeta sünger çekmişiz ve maziyi tümden silmişiz gibi geldi bana.
Ama şunu unutmayalım ki bir zamanlar bu Karaadilli köyünde yaşayanlar da sizler gibi bu topraklar üzerinde yaşamışlardı.Ve yine unutmayalım ki bizden sonrada gelecek nesiller bu aynı topraklar üzerinde yaşayacaklar.Ve umalım ki gelecek nesiller de bizler gibi duyarsız olmasın geçmişlerine.Yoksa ne sizler ve nede gelecek nesiller bu görünen ve yaşanan acı akıbetten uzak kalamayacaklar…
Malum Tarih tekerrürden ibarettir.
Benim Köşker Türkmen Oymağı hakkında da araştırmalarım var amatörce.
Köşker ailesi günümüzde Türkiyenin dört bir yanına dağılmış durumda olan büyük bir aile.
Köşker Türkmen Oymağının alan araştırmasını yapmak amacı ile de şimdiye kadar bir çok Köşker ailesinin yaşadığı yerleşim birimini alan araştırması amacı ile ziyarete gittim.Bu arada bir çok kişi ile tanışıp bir çok bilgiler aldım.
Bir Türkmen kocası ihtiyar dedi ki:
-Ey evlat dinle beni,bilirmisin ki neden bizim Türkmen ve Yörük yerleşim birimlerinde kentleşme olmamış da memleket daima körelmiş,memleket gelişmemiş veya ecdattan hiçbir iz kalmamış?biliyormusun diye sordu.
Ben de merakla neden dede?dedim.
Cevaben bana:
-Bak evlat dedi.Dedelerimiz göçebe kültüründen geliyor.İşte bu yüzden de geçmişle ilgili ne yazılı kayıt var nede geçmişle ilgili bir bilgi.Geçmişi geçmişte bırakarak göç ediyorlar ve bu yüzden de hiçbir Türkmen yerleşim birimi kentleşip gelişemiyor,diye anlattı,gözyaşlarını silerek.Bugün Karaadilli kasabasının tarihçesinin bile bilinmemesinin sebebi bu olsa gerek.
İşte o anda anladım ki geçmişe mazi denmediğini ve geçmişe mutlaka sahip çıkılması gerektiğini.
Muhtemelen Karaadilli kasabası da 1700 lü yıllarda Osmanlı imparatorluğunun zorunlu iskan politikası sonucu Karaadil isimli bir bey tarafından kurulmuş bir yerleşim birimi olsa gerek…Etraflıca çevre incelemesi yapmadım ama herhalde yakın çevrede eski yerleşim birimi olduğuna dair bir emare de yok.Zamanın şartlarında Osmanlı imparatorluğu içinde bulunan göçebe Türkmen Oymakları gerek Osmanlı imparatorluğunun zorunlu iskan politikaları ve gerekse de eskiya v.b korkular sebebi ile güvenli bir alan olan Karaadilli köyünü kurmuşlardır herhalde.
Sevgi, Saygı ve Sağlıcakla kalın…Dedem Köşkerzade Ahmet Rüştü Efendinin; hemşehrileri ,gönül dostları ve talebelerinin çocukları…
Şunu biliniz ki hepimizin ecdadının ruhları, hala buralarda bir yerlerdeler ve mutlaka bizlerin ziyaret ve dualarından da haberdar olup mutlu oluyorlardır herhalde…
Belkide eski zamandanKaraadil kasabasında kalantek şey de bu susuz kuyu olsa gerek herhalde…
